Στιγμιότυπα καθημερινότητας από την Πόλη του Εντωμεταξύ:
Συνέβη κάτι περίεργο εδώ. Δεν είναι που η πόλη ερήμωσε, αυτό το περίμενα πριν φτάσω ακόμα. Είναι που άρχισα να συμπαθώ τους αριθμούς, αυτό που με παραξενεύει. Κι αυτή η μανία μου να με αναβαθμίσω για ν'αρχίσω να δουλεύω με βενζίνη. Υποθέτω πως μάλλον βαρέθηκα να είμαι συνοδηγός. Η αυτάρκεια είναι απλά ένα ακόμα βουνό που κατέκτησα. Τώρα ακόμα κι η αυτάρκεια μου είναι περιττή. Άλλωστε έχτισα όλους τους Ρωμαϊκούς δρόμους μόνη μου, και μάλιστα σε πολύ καλό χρόνο. Ξέθαψα και όλα τα χαμένα μου οικογενειακά κειμήλια, να τα φοράω να με βαραίνουν, να με κρατάνε στο έδαφος όπου όλα είναι καφέ και βιδωμένα σφιχτά. Επισκεύασα κι έναν ανεμιστήρα χωρίς τη βοήθεια κανενός. Το έκανα με τον μόνο αποτελεσματικό τρόπο, τον βάρεσα στο τραπέζι, ύστερα τον συναρμολόγησα απ'την αρχή, και τέλος είπα δέκα προσευχές στον Θεό των ανήμπορων γυναικών. Δούλεψε, αλήθεια σας λέω. Βέβαια τα έντομα, τα έντομα ακόμα μου τρώνε τις φραουλιές τα βράδια. Τουλάχιστον κοιμάμαι επιτέλους νωρίς. Δηλαδή νωρίτερα. Επειδή συμπάθησα τους αριθμούς, γι'αυτό.
Σε άλλα νέα, η πριγκίπισσα Λη Τσέρι δεν έχει πια χρόνο να σφηνωθεί ανάμεσα σε δυο σάπια δόντια. Έχει να επιτελέσει το ιερό καθήκον του να σιδερώσει μια πυραμίδα-βιτρίνα. Η Κλεμεντίνη πάλι, δυστυχώς κόλλησε τον ιό της οικειοποίησης γράφοντας σ'έναν άγνωστο που μένει στην άλλη πλευρά του τοίχου. Κι εγώ, εγώ είμαι πολύ απασχολημένη να φυτεύω σπόρους να φυτρώσουν σπίτια. Επιτέλους άνθισε ένα καλό. Στο ένα κλαδί έχει βγάλει μια ζεστή πράσινη κουζίνα με ενσωματωμένες λαχταριστές μυρωδιές. Στο άλλο έχει βγάλει ένα μπαλκόνι μεγάλο σαν πλατεία, με θέα όλη την πόλη σας. Θα είμαι πολύ απασχολημένη τους επόμενους μήνες να μένω ξύπνια να την κοιτάζω ενώ εσείς κοιμάστε. Μερικές φορές σκέφτομαι τι μπελάς θα ήταν αν έβγαζε κι ανθρώπους από κάποιο κλαδί. Όου γουελ, μπορώ πάντα να τους χρησιμοποιήσω για καυσόξυλα τις κρύες νύχτες του χειμώνα.
Λυπούμαστε σάπια δόντια, εγώ και οι φανταστικές μου πρωταγωνίστριες δεν έχουμε χρόνο να μας δαγκώσετε τον κώλο. Πρέπει να παρηγορήσουμε τις χήρες σκάλες που κλαίνε στα πόδια των πεθαμένων κτιρίων τους. Ξανακαλέστε αργότερα, όταν θα'χει στεγνώσει το στόμα μας απ'τη γλυκιά γεύση του επαναπατριδισμού. Κι αν θέλετε, στο μεταξύ μπορούμε να σας κάνουμε μια ασφάλεια ζωής. Υλικές ζημιές, σωματικές βλάβες και θραύση κρυστάλλων, όλα καλυμμένα. Και τα καιρικά φαινόμενα, ιδιαιτέρως οι καταιγίδες.
Ιδιαιτέρως οι καταιγίδες.
