H μέρα που θα μπορέσω να κοιτάξω τα γυάλινα μάτια σου χωρίς να ντραπώ, θα είναι κι η μέρα που θα σταματήσω να μεταμορφώνομαι σε κατσαρίδα για να σε κατασκοπεύω πίσω απ'τα πλακάκια του μπάνιου σου. Τη μέρα εκείνη, στο υπόσχομαι, θα σε ξεστοιχιώσω όπως με ξεστοίχιωσες κι εσύ και θα φύγω. Θα βγάλω μια περιουσία κάνοντας το δικηγόρο του "γιατί όχι" στη δίκη εναντίον του "τι θα γινόταν αν", και θα παρω σύνταξη στη Νότιο Αμερική να φυτεύω πατάτες.
Αλλά τι θα κάνεις μετά χωρίς εμένα να σου γλύφω τα σαπούνια στα κρυφά;
να μη του γλύφεις τα σαπούνια στα κρυφά. κει να δεις μιζέρια που θα φαει.
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατι οχι...
ΑπάντησηΔιαγραφή:)