Όποιος με ξέρει έστω και λίγο, ή έστω όποιος με ξέρει αρκετά, γνωρίζει πόσο πολύ σιχαίνομαι τις λαϊκές ρήσεις παρηγοριάς. Αυτές τις ηλίθιες στάνταρ εκφράσεις που σου λέει ο κόσμος όταν δεν είσαι καλά "για να σε κάνει να νιώσεις καλύτερα". Κι όταν λέω σιχαίνομαι εννοώ μισώ με πάθος από τα βάθη της κυνικής ψυχής μου σε σημείο που θέλω να χτυπήσω όποιον ξεστομίζει τέτοιες αηδίες. Ας απαριθμήσουμε μερικές απο αυτές ώστε να ξέρουμε για τι πράγμα μιλάμε:
- Όλα θα πάνε καλά
- Όλα γίνονται για κάποιο λόγο
- Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, αργά ή γρήγορα θα γίνει πραγματικότητα
- Όλα είναι μέρος σχεδίου
- Το καλό κάρμα θα γυρίσει σε σένα
- Όταν κάνουμε σχέδια η ζωή / ο Θεός γελάει
.... κι αμέτρητες άλλες τέτοιες ηλιθιότητες. Μην αρχίσω καν να λέω για αυτή τη μαλακία το "δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω", θα ξημερώσουμε. Πήδα απο ένα γκρεμό και πέτα καραγκιόζη, αρκεί να το θέλεις πολύ. Εγώ δεν θα σε σταματήσω.
Δεν θέλω να παρεξηγηθώ, δεν είναι οτι δεν θέλω να πιστέψω σε τίποτα. Δεν είναι οτι γουστάρω να πούμε που ο κόσμος είναι μια μάζα σκατά, πιστέψτε με, θα ήθελα πολύ να πιστεύω. Για την ακρίβεια, θα αντάλλαζα ένα νεφρό για να με πείσει κάποιος να πιστέψω σε κάτι, σε ο,τιδήποτε. Αλλά φοβάμαι φριχτά οτι η πίστη δεν λειτουργεί ακριβώς έτσι. Για την ακρίβεια, λειτουργεί ακριβώς αντίστροφα.
Είναι όπως εκείνη η ταινία, το Life of Pi. Εξαιρετική παραβολή για την πίστη, και ξέρετε ποιο είναι το ηθικό της δίδαγμα; Η πίστη είναι απλά η διαυγής απόφαση να διαλέξεις την πιο ευχάριστη εκδοχή των πραγμάτων, απλά και μόνο επειδή η πραγματικότητα είναι φριχτά πιο δυσβάσταχτη, ή και φρικαλέα. Γι'αυτό λοιπόν, επειδή δεν βρέθηκε ακόμα άνθρωπος να με πείσει να πιστέψω, θα πείσω εγώ τους πάντες για το αντίθετο. Επειδή μπορώ. Επειδή δεν νιώθω καλύτερα. Επειδή αν πείσω κάποιον εγώ ίσως και να νιώσω καλύτερα, ή επειδή απλά προτιμώ να γράψω από το να γυρίσω πλευρό και να κλάψω κι άλλο λίγο. Οκ, κι επειδή πριν πολλά χρόνια ανακάλυψα πως όταν γράφω κάτι δημόσια, γράφω καλύτερα, και γιατί έχουμε και μία ματαιοδοξία να καλύψουμε που δεν κατάφερε ποτέ να ξεγελαστεί με σελφις και χασταγκς όπως κάνετε εσείς οι υπόλοιποι για να γουστάρετε με την πάρτη σας.
Η γιαγιά μου ήταν μία εξαιρετικά θεοσεβούμενη και θρήσκα γυναίκα. Ήταν επίσης ο μόνος άνθρωπος σε όλη τη ζωή μου για το οποίο ήμουν η πρώτη προτεραιότητα, και κατά γενική ομολογία ένας υπέροχος, καλοσυνάτος κι ενάρετος άνθρωπος. Η γιαγιά μου ήταν η μόνη πραγματική μου οικογένεια, και πέθανε όταν ήμουν 9. Φυσικά, είχα πολλές ερωτήσεις περί αυτού, με πρώτη και καλύτερη το μεγάλο, αιώνιο "γιατί". Για την ακρίβεια, η πρώτη μου εύλογη ερώτηση ήταν: "Γιατί η γιαγιά μου, ενώ ήταν τόσο καλή και αγαπούσε τόσο τον καλό Θεούλη, αντί να ανταμειφθεί γι'αυτό, πέθανε μια μέρα ξαφνικά χωρίς καμία προειδοποίηση;" Η απάντηση που μου έδωσαν μου φάνηκε τότε το ίδιο τραγική και ανόητη, όπως μου φαίνεται μέχρι σήμερα. Αν έχετε τον Θεό σας, που ελπίζω να μην τον έχετε γιατί θα προσβληθείτε πολύ από οσα θα διαβάσετε, αν έχετε τον Θεό σας, δεν θα πιστέψετε τι μου απάντησαν.
"Ο καλός Θεούλης ήξερε πόσο καλή ήταν η γιαγιά σου, γι'αυτό την πήρε μαζί του. Την χρειαζόταν για να τον βοηθάει".
Ξέρω τώρα ότι κάποιοι σκέφτεστε, ότι ήταν η καλύτερη πιθανή απάντηση που θα μπορούσε να δωθεί σε ένα εννιάχρονο για να εξηγήσει τα ανεξήγητα. Τι άλλο θα μπορούσαν να πουν δηλαδή. Λοιπόν, θα μπορούσαν να πουν "Γιατί η ζωή είναι άδικη", ή ακόμα και "Γιατί η ζωή είναι σκατά, κατάλαβέ το όσο είναι νωρίς μυξιάρικο". Οτιδήποτε τελοσπάντων θα ήταν καλύτερο. Ο Θεός σκότωσε τη γιαγιά μου γιατί την χρειαζότανε;;;; Σορρυ κιόλας αλλά εγώ την χρειαζόμουν περισσότερο. Ποιος μαλάκας Θεός αφήνει ένα εννιάχρονο μόνο του σε μια ζωή που πήγε κατά διαόλου απο τότε, μόνο και μόνο επειδή έχει πολλές μπίζνες και θέλει γραμματέα; Και δηλαδή για να καταλάβω, τι σόι ξήγα είναι αυτή; Αν δεν είσαι καλός τη γάμησες, αν είσαι καλός τη γάμησες πάλι γιατί θα σου φορτώσουμε όλες τις βρωμοδουλειές μας. Αυτό φίλε δεν είναι το Μεγάλο Σχέδιο, αυτό είναι η σύνοψη της επαγγελματικής μου ζωής.
Όχι ΔΕΝ θα πάνε όλα καλά και ΔΕΝ γίνονται όλα για κάποιο λόγο και το καλό κάρμα θα επιστρέψει να σε πηδήσει απο τον πωπούλη. Γιατί, αν ίσχυαν αυτά, δεν θα πάθαιναν καρκίνο νεογέννητα βρέφη, δεν θα πέθαιναν παιδάκια από την πείνα, δεν θα αυτοκτονούσαν άνθρωποι από μοναξιά και κατάθλιψη και δεν θα πέθαινε η γιαγιά μου όταν ήμουν εννιά. Γιατί δεν υπάρχει καμία λαϊκή ρήση παρηγοριάς που να σε κάνει μαγικά καλύτερο ή πιο αθώο ή πιο άξιο από τους άλλους. Γιατί δεν είσαι οκ επειδή είσαι μέρος κάποιου φοβερού σχεδίου και γιατί δεν υπάρχουν υπερφυσικοί παππούληδες στον ουρανό που παίζουν μπαρμπούτι με τις ζωές μας. Κι αν υπήρχαν, θα ήταν πολύ μαλάκες.
Καταλαβαίνω φυσικά γιατί μπορεί κάποιος να πιστεύει τέτοια πράγματα, δεν είμαι ανίδεη. Μα είναι τόσο πιο εύκολο άλλωστε να πιστέψεις ότι υπάρχει κάποιος σελεστιαλ σεναριογράφος με Ομηρικά βίτσια που το'χει όλο κανονισμένο το πράμα ώστε να σε οδηγήσει σε χολιγουντιανά στορυ αρκς όπου ο χαρακτήρας σου θα αναδυθεί μέσα από όλες τις δυσκολίες, σοφότερος, πιο έμπειρος, και γενικά πιο μάγκας. Και να μην παρεξηγηθώ, δεν είναι θέμα αποκλειστικά θρησκευτικής πίστης όλο αυτό. Έχω ακούσει αυτές τις λαϊκές ρήσεις παρηγοριάς από άπειρους ανθρώπους που αυτοζητωκραυγάζονται "άθεοι". Μα είστε όλοι τόσο πρωχό ώστε να μην πιστεύετε σε εκκλησίες και παππάδες, αλλά δεν μπορώ σημαίνει δεν θέλω, μη τα γαμήσουμε κι όλα, έτσι;
Δεν είσαι οκ επειδή είσαι μια μοναδική χιονονιφάδα και γιατί όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Είσαι οκ για δύο λόγους. Είτε γιατί είσαι κωλόφαρδος, είτε γιατί είσαι ηλίθιος. Διάλεξε και πάρε.
Και πριν διαλέξεις την κωλοφαρδία, think again. Ξέρεις γιατί; Γιατί μόλις σε κορόιδεψα με το ίδιο σου το όπλο, είσαι απλά ηλίθιος. Δεν υπάρχει κωλοφαρδία γιατί δεν υπάρχει τύχη, όλα είναι χάος, δεν είναι καν μαθηματικές εξισώσεις με παρονομαστές και κλάσματα, είναι απλά, χάος και τίποτα και οτιναναινε. Είσαι απλά ένας πήθικος με μεγαλύτερο επεξεργαστή από όσο αντέχει η μητρική κι αυτό σε κάνει απλά έναν ηλίθιο που προσπαθεί να εξηγήσει πράγματα που δεν υπάρχουν για να ξεχάσει προσωρινά οτι θα πεθάνει.
Οκει εντάξει, συγνώμη, είμαι σκληρή και κυνική, το ξέρω. Δεν υπάρχει λόγος τώρα να αρχίζουμε τις συζητήσεις για υπαρξιακά κι άλλα τέτοια δραματικά. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, εμένα με βοηθάει λίγο που είναι όλα χάος και τίποτα. Είναι πολύ προτιμότερο απο το να πιστέψω οτι υπάρχει η έννοια της τύχης, γιατί τότε θα πρέπει να δεχτώ οτι είμαι ο μεγαλύτερος γκαντεμόσαυρος που πέρασε ποτέ απο τον πλανήτη, κι ότι υπάρχει ένα πραγματικό μαύρο σύννεφο που με γυροφέρνει και με εμποδίζει απο το να αποκτήσω ο,τιδήποτε έχω ποτέ θελήσει.
Α, ναι, ξέχασα να σας το πω αυτό, είναι και που δεν έχω ποτέ αποκτήσει τίποτα απο ότι έχω θελήσει, κι έχω θελήσει πολύ και συχνά και με πάθος, με τόσο πάθος που κάποια στιγμή σταμάτησα να θέλω ο,τιδήποτε. Κι αυτό δεν το λέω για λόγους δραματουργικής υπερβολής, όντως δεν έχω ποτέ πάρει αυτό που θέλω, εκτός αν πιάνονται οι second hand τσιγκούνικες και δευτέρας παραγωγής εναλλακτικές με τις οποίες συμβιβάζομαι. Και πιστέψτε με, πάντα συμβιβάζομαι χωρίς να γκρινιάζω και το έχω κι ενδόμυχο καμάρι γιατί όσοι αντέχουν στο τέλος ανταμοίβονται. Είναι τα κατάλοιπα των διδαχών της ενάρετης γιαγιάς μου αυτά. Δεν τα ξεφορτώνεσαι εύκολα τέτοια πράγματα.
Φάσκεις κι αντιφάσκεις θα μου πεις. Εντάξει, μερικές φορές πιστεύω στα καρτούνς και στην επιστημονική φαντασία και οτι είμαι απόγονος εξωγήινων, αλλά αυτά είναι χάρην γούστου που λένε. Αν εσείς πιστεύετε οτι το κάρμα είναι κάποιου είδους διαγαλαξιακού χρηματιστηρίου που επενδύεις μετοχές, εγώ γιατί να μην πιστεύω οτί υπάρχει κάπου ένας γιατρός με ένα μπλε τηλεφωνικό θάλαμο που σώζει ότι προλαβαίνει μέσα στο χωροχρόνο χωρίς να τον παίρνουμε χαμπάρι; Τι δηλαδή εσείς είστε πιο έξυπνοι;
Αν θέλετε να ξέρετε, η Κατερίνα μου λέει οτι δεν είμαι φύσει αισιόδοξη, κι αυτό είναι οκ, μπορώ τουλάχιστον να προσπαθώ να είμαι θέσει αισιόδοξη. Αυτό είναι μία απο τις λίγες συμβουλές που μου έχουν δώσει ποτέ που ψιλοεκτιμώ. Η Κατερίνα ξέρει πάντα να βρίσκει τις πιο κατάλληλες λέξεις για να πει αυτό που θέλει, κι αυτό είναι μεγάλο ταλέντο, εγώ το σέβομαι. Μόνο στον γραπτό λόγο μπορώ να το κάνω εγώ αυτό, στο λαιβ με πιάνει ένα stage fright. Η Κατερίνα είναι η ψυχολόγος μου, αλλά δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η λέξη, όσο δεν μου αρέσει η ιδιότητα. Προτιμώ να την αποκαλούμε "ο σοφός σαμάνος της φυλής", είναι πιο αρμοστό στην πραγματικότητα. Η Κατερίνα είναι επίσης πολύ έξυπνη. Ευτυχώς, δόξα τον Θεό ή τον Γιατρό με το Μπλε Κουτί, γιατί αλλιώς δεν θα έδινα δεκάρα για το τι λέει. Αλλά είναι πολύ έξυπνη και συνήθως έχει και δίκιο. Είδατε, δεν είμαι εντελώς κλειστόμυαλη.
Πρέπει να είμαι θέσει αισιόδοξη, ακριβώς επειδή είμαι φύσει απαισιόδοξη. Γι'αυτό αν θέλετε να με κάνετε να νιώσω καλύτερα, μη με ποτίζετε λαϊκές ρήσεις παρηγοριάς. Βάλτε μου να πιούμε ένα ποτό ή ένα τσιγάρο μαζί, κι ας μην μιλάμε. Βάλτε να δούμε δυο τρεις ταινίες επιστημονικής φαντασίας back to back και ταίστε με νατσος με τσενταρ, θα νιώσω σίγουρα καλύτερα. Πείτε μου ανέκδοτα με τον Τσακ Νόρις. Γελάω πολύ και ακόμα, με τα ανέκδοτα με τον Τσακ Νόρις. Πάω στοίχημα οτι δεν έχετε σκεφτεί ποτέ πόσο συγγενικά με την έννοια του σπιριτουαλισμού είναι τα ανέκδοτα με τον Τσακ Νόρις. Κι αν δεν είστε καλά και νιώθετε ματαίωση ή απόρριψη ή μοναξιά όπως νιώθω εγώ τώρα, να ξέρετε οτι δεν θα πάνε όλα καλά και δεν γίνονται όλα για κάποιον λόγο. Αλλά να ξέρετε επίσης ότι δεν είστε μοναδικοί, κι αυτό σημαίνει ότι δεν είστε μόνοι, κι αυτό είναι εντάξει. Είμαι κι εγώ εδώ. Καταλαβαίνω, και ξέρω οτι καταλαβαίνετε. Και μόνο αυτό, μόνο αυτό με κάνει να νιώθω καλύτερα.
Θέλετε να σας πω ένα ανέκδοτο; Μια μέρα ο Τσακ Νόρις είπε "Θεός φυλάξει!" κι ακούστηκε μια φωνή απο τον ουρανό να λέει "πέντε δέκα δεκαπέντε είκοσι εικοσπέντε... "
Αν σας έκανα να χαμογελάσετε, ή έστω να πιστέψετε και πάλι οτι τα ανέκδοτα με τον Τσακ Νόρις είναι αστεία, τότε χαλάλι τα δάκρυα. Τα δικά σας και τα δικά μου. Τα δικά μας τελοσπάντων. Είμαστε όλοι μαζί μέσα σε αυτό το χάος. Δεν είμαι μόνη. Να κάτι άξιο να πιστέψει κανείς. Και θέσει αισιόδοξο.
- Όλα θα πάνε καλά
- Όλα γίνονται για κάποιο λόγο
- Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, αργά ή γρήγορα θα γίνει πραγματικότητα
- Όλα είναι μέρος σχεδίου
- Το καλό κάρμα θα γυρίσει σε σένα
- Όταν κάνουμε σχέδια η ζωή / ο Θεός γελάει
.... κι αμέτρητες άλλες τέτοιες ηλιθιότητες. Μην αρχίσω καν να λέω για αυτή τη μαλακία το "δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω", θα ξημερώσουμε. Πήδα απο ένα γκρεμό και πέτα καραγκιόζη, αρκεί να το θέλεις πολύ. Εγώ δεν θα σε σταματήσω.
Δεν θέλω να παρεξηγηθώ, δεν είναι οτι δεν θέλω να πιστέψω σε τίποτα. Δεν είναι οτι γουστάρω να πούμε που ο κόσμος είναι μια μάζα σκατά, πιστέψτε με, θα ήθελα πολύ να πιστεύω. Για την ακρίβεια, θα αντάλλαζα ένα νεφρό για να με πείσει κάποιος να πιστέψω σε κάτι, σε ο,τιδήποτε. Αλλά φοβάμαι φριχτά οτι η πίστη δεν λειτουργεί ακριβώς έτσι. Για την ακρίβεια, λειτουργεί ακριβώς αντίστροφα.
Είναι όπως εκείνη η ταινία, το Life of Pi. Εξαιρετική παραβολή για την πίστη, και ξέρετε ποιο είναι το ηθικό της δίδαγμα; Η πίστη είναι απλά η διαυγής απόφαση να διαλέξεις την πιο ευχάριστη εκδοχή των πραγμάτων, απλά και μόνο επειδή η πραγματικότητα είναι φριχτά πιο δυσβάσταχτη, ή και φρικαλέα. Γι'αυτό λοιπόν, επειδή δεν βρέθηκε ακόμα άνθρωπος να με πείσει να πιστέψω, θα πείσω εγώ τους πάντες για το αντίθετο. Επειδή μπορώ. Επειδή δεν νιώθω καλύτερα. Επειδή αν πείσω κάποιον εγώ ίσως και να νιώσω καλύτερα, ή επειδή απλά προτιμώ να γράψω από το να γυρίσω πλευρό και να κλάψω κι άλλο λίγο. Οκ, κι επειδή πριν πολλά χρόνια ανακάλυψα πως όταν γράφω κάτι δημόσια, γράφω καλύτερα, και γιατί έχουμε και μία ματαιοδοξία να καλύψουμε που δεν κατάφερε ποτέ να ξεγελαστεί με σελφις και χασταγκς όπως κάνετε εσείς οι υπόλοιποι για να γουστάρετε με την πάρτη σας.
Η γιαγιά μου ήταν μία εξαιρετικά θεοσεβούμενη και θρήσκα γυναίκα. Ήταν επίσης ο μόνος άνθρωπος σε όλη τη ζωή μου για το οποίο ήμουν η πρώτη προτεραιότητα, και κατά γενική ομολογία ένας υπέροχος, καλοσυνάτος κι ενάρετος άνθρωπος. Η γιαγιά μου ήταν η μόνη πραγματική μου οικογένεια, και πέθανε όταν ήμουν 9. Φυσικά, είχα πολλές ερωτήσεις περί αυτού, με πρώτη και καλύτερη το μεγάλο, αιώνιο "γιατί". Για την ακρίβεια, η πρώτη μου εύλογη ερώτηση ήταν: "Γιατί η γιαγιά μου, ενώ ήταν τόσο καλή και αγαπούσε τόσο τον καλό Θεούλη, αντί να ανταμειφθεί γι'αυτό, πέθανε μια μέρα ξαφνικά χωρίς καμία προειδοποίηση;" Η απάντηση που μου έδωσαν μου φάνηκε τότε το ίδιο τραγική και ανόητη, όπως μου φαίνεται μέχρι σήμερα. Αν έχετε τον Θεό σας, που ελπίζω να μην τον έχετε γιατί θα προσβληθείτε πολύ από οσα θα διαβάσετε, αν έχετε τον Θεό σας, δεν θα πιστέψετε τι μου απάντησαν.
"Ο καλός Θεούλης ήξερε πόσο καλή ήταν η γιαγιά σου, γι'αυτό την πήρε μαζί του. Την χρειαζόταν για να τον βοηθάει".
Ξέρω τώρα ότι κάποιοι σκέφτεστε, ότι ήταν η καλύτερη πιθανή απάντηση που θα μπορούσε να δωθεί σε ένα εννιάχρονο για να εξηγήσει τα ανεξήγητα. Τι άλλο θα μπορούσαν να πουν δηλαδή. Λοιπόν, θα μπορούσαν να πουν "Γιατί η ζωή είναι άδικη", ή ακόμα και "Γιατί η ζωή είναι σκατά, κατάλαβέ το όσο είναι νωρίς μυξιάρικο". Οτιδήποτε τελοσπάντων θα ήταν καλύτερο. Ο Θεός σκότωσε τη γιαγιά μου γιατί την χρειαζότανε;;;; Σορρυ κιόλας αλλά εγώ την χρειαζόμουν περισσότερο. Ποιος μαλάκας Θεός αφήνει ένα εννιάχρονο μόνο του σε μια ζωή που πήγε κατά διαόλου απο τότε, μόνο και μόνο επειδή έχει πολλές μπίζνες και θέλει γραμματέα; Και δηλαδή για να καταλάβω, τι σόι ξήγα είναι αυτή; Αν δεν είσαι καλός τη γάμησες, αν είσαι καλός τη γάμησες πάλι γιατί θα σου φορτώσουμε όλες τις βρωμοδουλειές μας. Αυτό φίλε δεν είναι το Μεγάλο Σχέδιο, αυτό είναι η σύνοψη της επαγγελματικής μου ζωής.
Όχι ΔΕΝ θα πάνε όλα καλά και ΔΕΝ γίνονται όλα για κάποιο λόγο και το καλό κάρμα θα επιστρέψει να σε πηδήσει απο τον πωπούλη. Γιατί, αν ίσχυαν αυτά, δεν θα πάθαιναν καρκίνο νεογέννητα βρέφη, δεν θα πέθαιναν παιδάκια από την πείνα, δεν θα αυτοκτονούσαν άνθρωποι από μοναξιά και κατάθλιψη και δεν θα πέθαινε η γιαγιά μου όταν ήμουν εννιά. Γιατί δεν υπάρχει καμία λαϊκή ρήση παρηγοριάς που να σε κάνει μαγικά καλύτερο ή πιο αθώο ή πιο άξιο από τους άλλους. Γιατί δεν είσαι οκ επειδή είσαι μέρος κάποιου φοβερού σχεδίου και γιατί δεν υπάρχουν υπερφυσικοί παππούληδες στον ουρανό που παίζουν μπαρμπούτι με τις ζωές μας. Κι αν υπήρχαν, θα ήταν πολύ μαλάκες.
Καταλαβαίνω φυσικά γιατί μπορεί κάποιος να πιστεύει τέτοια πράγματα, δεν είμαι ανίδεη. Μα είναι τόσο πιο εύκολο άλλωστε να πιστέψεις ότι υπάρχει κάποιος σελεστιαλ σεναριογράφος με Ομηρικά βίτσια που το'χει όλο κανονισμένο το πράμα ώστε να σε οδηγήσει σε χολιγουντιανά στορυ αρκς όπου ο χαρακτήρας σου θα αναδυθεί μέσα από όλες τις δυσκολίες, σοφότερος, πιο έμπειρος, και γενικά πιο μάγκας. Και να μην παρεξηγηθώ, δεν είναι θέμα αποκλειστικά θρησκευτικής πίστης όλο αυτό. Έχω ακούσει αυτές τις λαϊκές ρήσεις παρηγοριάς από άπειρους ανθρώπους που αυτοζητωκραυγάζονται "άθεοι". Μα είστε όλοι τόσο πρωχό ώστε να μην πιστεύετε σε εκκλησίες και παππάδες, αλλά δεν μπορώ σημαίνει δεν θέλω, μη τα γαμήσουμε κι όλα, έτσι;
Δεν είσαι οκ επειδή είσαι μια μοναδική χιονονιφάδα και γιατί όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Είσαι οκ για δύο λόγους. Είτε γιατί είσαι κωλόφαρδος, είτε γιατί είσαι ηλίθιος. Διάλεξε και πάρε.
Και πριν διαλέξεις την κωλοφαρδία, think again. Ξέρεις γιατί; Γιατί μόλις σε κορόιδεψα με το ίδιο σου το όπλο, είσαι απλά ηλίθιος. Δεν υπάρχει κωλοφαρδία γιατί δεν υπάρχει τύχη, όλα είναι χάος, δεν είναι καν μαθηματικές εξισώσεις με παρονομαστές και κλάσματα, είναι απλά, χάος και τίποτα και οτιναναινε. Είσαι απλά ένας πήθικος με μεγαλύτερο επεξεργαστή από όσο αντέχει η μητρική κι αυτό σε κάνει απλά έναν ηλίθιο που προσπαθεί να εξηγήσει πράγματα που δεν υπάρχουν για να ξεχάσει προσωρινά οτι θα πεθάνει.
Οκει εντάξει, συγνώμη, είμαι σκληρή και κυνική, το ξέρω. Δεν υπάρχει λόγος τώρα να αρχίζουμε τις συζητήσεις για υπαρξιακά κι άλλα τέτοια δραματικά. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, εμένα με βοηθάει λίγο που είναι όλα χάος και τίποτα. Είναι πολύ προτιμότερο απο το να πιστέψω οτι υπάρχει η έννοια της τύχης, γιατί τότε θα πρέπει να δεχτώ οτι είμαι ο μεγαλύτερος γκαντεμόσαυρος που πέρασε ποτέ απο τον πλανήτη, κι ότι υπάρχει ένα πραγματικό μαύρο σύννεφο που με γυροφέρνει και με εμποδίζει απο το να αποκτήσω ο,τιδήποτε έχω ποτέ θελήσει.
Α, ναι, ξέχασα να σας το πω αυτό, είναι και που δεν έχω ποτέ αποκτήσει τίποτα απο ότι έχω θελήσει, κι έχω θελήσει πολύ και συχνά και με πάθος, με τόσο πάθος που κάποια στιγμή σταμάτησα να θέλω ο,τιδήποτε. Κι αυτό δεν το λέω για λόγους δραματουργικής υπερβολής, όντως δεν έχω ποτέ πάρει αυτό που θέλω, εκτός αν πιάνονται οι second hand τσιγκούνικες και δευτέρας παραγωγής εναλλακτικές με τις οποίες συμβιβάζομαι. Και πιστέψτε με, πάντα συμβιβάζομαι χωρίς να γκρινιάζω και το έχω κι ενδόμυχο καμάρι γιατί όσοι αντέχουν στο τέλος ανταμοίβονται. Είναι τα κατάλοιπα των διδαχών της ενάρετης γιαγιάς μου αυτά. Δεν τα ξεφορτώνεσαι εύκολα τέτοια πράγματα.
Φάσκεις κι αντιφάσκεις θα μου πεις. Εντάξει, μερικές φορές πιστεύω στα καρτούνς και στην επιστημονική φαντασία και οτι είμαι απόγονος εξωγήινων, αλλά αυτά είναι χάρην γούστου που λένε. Αν εσείς πιστεύετε οτι το κάρμα είναι κάποιου είδους διαγαλαξιακού χρηματιστηρίου που επενδύεις μετοχές, εγώ γιατί να μην πιστεύω οτί υπάρχει κάπου ένας γιατρός με ένα μπλε τηλεφωνικό θάλαμο που σώζει ότι προλαβαίνει μέσα στο χωροχρόνο χωρίς να τον παίρνουμε χαμπάρι; Τι δηλαδή εσείς είστε πιο έξυπνοι;
Αν θέλετε να ξέρετε, η Κατερίνα μου λέει οτι δεν είμαι φύσει αισιόδοξη, κι αυτό είναι οκ, μπορώ τουλάχιστον να προσπαθώ να είμαι θέσει αισιόδοξη. Αυτό είναι μία απο τις λίγες συμβουλές που μου έχουν δώσει ποτέ που ψιλοεκτιμώ. Η Κατερίνα ξέρει πάντα να βρίσκει τις πιο κατάλληλες λέξεις για να πει αυτό που θέλει, κι αυτό είναι μεγάλο ταλέντο, εγώ το σέβομαι. Μόνο στον γραπτό λόγο μπορώ να το κάνω εγώ αυτό, στο λαιβ με πιάνει ένα stage fright. Η Κατερίνα είναι η ψυχολόγος μου, αλλά δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η λέξη, όσο δεν μου αρέσει η ιδιότητα. Προτιμώ να την αποκαλούμε "ο σοφός σαμάνος της φυλής", είναι πιο αρμοστό στην πραγματικότητα. Η Κατερίνα είναι επίσης πολύ έξυπνη. Ευτυχώς, δόξα τον Θεό ή τον Γιατρό με το Μπλε Κουτί, γιατί αλλιώς δεν θα έδινα δεκάρα για το τι λέει. Αλλά είναι πολύ έξυπνη και συνήθως έχει και δίκιο. Είδατε, δεν είμαι εντελώς κλειστόμυαλη.
Πρέπει να είμαι θέσει αισιόδοξη, ακριβώς επειδή είμαι φύσει απαισιόδοξη. Γι'αυτό αν θέλετε να με κάνετε να νιώσω καλύτερα, μη με ποτίζετε λαϊκές ρήσεις παρηγοριάς. Βάλτε μου να πιούμε ένα ποτό ή ένα τσιγάρο μαζί, κι ας μην μιλάμε. Βάλτε να δούμε δυο τρεις ταινίες επιστημονικής φαντασίας back to back και ταίστε με νατσος με τσενταρ, θα νιώσω σίγουρα καλύτερα. Πείτε μου ανέκδοτα με τον Τσακ Νόρις. Γελάω πολύ και ακόμα, με τα ανέκδοτα με τον Τσακ Νόρις. Πάω στοίχημα οτι δεν έχετε σκεφτεί ποτέ πόσο συγγενικά με την έννοια του σπιριτουαλισμού είναι τα ανέκδοτα με τον Τσακ Νόρις. Κι αν δεν είστε καλά και νιώθετε ματαίωση ή απόρριψη ή μοναξιά όπως νιώθω εγώ τώρα, να ξέρετε οτι δεν θα πάνε όλα καλά και δεν γίνονται όλα για κάποιον λόγο. Αλλά να ξέρετε επίσης ότι δεν είστε μοναδικοί, κι αυτό σημαίνει ότι δεν είστε μόνοι, κι αυτό είναι εντάξει. Είμαι κι εγώ εδώ. Καταλαβαίνω, και ξέρω οτι καταλαβαίνετε. Και μόνο αυτό, μόνο αυτό με κάνει να νιώθω καλύτερα.
Θέλετε να σας πω ένα ανέκδοτο; Μια μέρα ο Τσακ Νόρις είπε "Θεός φυλάξει!" κι ακούστηκε μια φωνή απο τον ουρανό να λέει "πέντε δέκα δεκαπέντε είκοσι εικοσπέντε... "
Αν σας έκανα να χαμογελάσετε, ή έστω να πιστέψετε και πάλι οτι τα ανέκδοτα με τον Τσακ Νόρις είναι αστεία, τότε χαλάλι τα δάκρυα. Τα δικά σας και τα δικά μου. Τα δικά μας τελοσπάντων. Είμαστε όλοι μαζί μέσα σε αυτό το χάος. Δεν είμαι μόνη. Να κάτι άξιο να πιστέψει κανείς. Και θέσει αισιόδοξο.
Ναι δεν είσαι μόνη, τρόπος του λέγειν δηλαδή μιας και μόνοι γεννιόμαστε συνοδοιπορούμε για κάποια ακανόνιστα διαστήματα με άλλες, άλλους και καταλήγουμε εκεί που ξεκινήσαμε να πεθαίνουμε επίσης μόνοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την πίστη, θρησκευτική ή μη θα ήθελα κάποια στιγμή να το κουβεντιάζαμε, δεν θα σε έκανα να πιστέψεις δεν θα είναι αυτός ο σκοπός, όμως για κάποιους λόγους που τα μικρά σε ικανότητες μυαλά μας δεν είναι δυνατό να συλλάβουν όσο και να εξηγήσουν πράγματα που ισχύουν τελικά, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν.. Μεγάλη κουβέντα που μπορεί να γίνει με πολλά τσιγάρα και καμία ταινία επιστημονικής φαντασίας ενδιάμεσα..
Ο Τσακ Νόρις ξέρει πόσο κάνει εμμέσως - σαφώς.
Αν ποτέ τύχαινε θα έβαζα τα τσιγάρα μου να το κουβεντιάζαμε.