Πόλειs ενaντίων Νησιών

Τα νησιά γέννησαν νέες ψυχές
που το σώμα μου ανόητα δέχτηκε να φιλοξενήσει
και βρέφη ακόμα, τις πέταξαν σε μια μεγάλη πόλη
πρωτεύουσα μονόφθαλμη βασίλισσα
ντυμένη μ’έναν ασπρόμαυρο ουρανό
και με τηλεοπτικές κεραίες για στέμμα
που με τη βοή της απο καμμένες εξατμίσεις
με κρατάει πάντα ρομαντικά δεμένη
μέσα στην ασφαλτοστρωμένη αγκαλιά της

Μα αυτή τη φορά όταν κρυφά γυρίσω
ακουμπώντας το αυτί μου πάνω στις λεωφόρους της
θαρρώ πως θ’ακούσω κάτι κύμματα
να στέλνουν μικρούς σεισμούς στην επιφάνειά μου
Κι όλες οι θαλασσινές ψυχές μου
θα τσακώνονται βουίζοντας
σαν πυγολαμπίδες σε έξαρση