Πάτα πάλι το κουμπί του repeat
Δύο όψεις έχουν όλες οι θηλιές
αν τις τραβήξεις με δύναμη γίνονται κόμποι
σε κρατάνε να μην πέσεις
Τώρα μπορώ ανένοχα ν’αμολάω φωνές στο μυαλό μου
Τώρα μπορώ να με συγχωρώ που οργίζομαι
Ένα κουμπί, τι περίεργο πράγμα
Μια μικρή ευκαιρία επιλογής
Ποιος ονειροπόλος ρεαλιστής να το’φτιαξε...
Και γω νομίζοντας πως το πατάω
αναβοσβήνω μέσα μου
κι όλο λέω πως απομακρύνομαι
απο το Δεύτερο Ενικό Πρόσωπο
Πάτα πάλι το κουμπί του repeat
Πάντα αυτά που σε γυρνάνε πίσω
Έχουν κάπου αλλού να σε πάνε
τα λόγια είναι υλικά για να χτίσει κανείς την κόλαση και τον παραδεισό του και το στραβωμένο σου μυστρί φανερώνει σελίδες ένσημα βαρέα και ανθυγειινά
ΑπάντησηΔιαγραφήαποσπασμένες κάποιες προτάσεις σου, σαν τις δυό τελευταίες, επάγουν μια παράξενη γοητεία , συγκατάνευση σε κάτι οικείο
το μουσικό χαλί σου δεν μπορώ να σταματήσω να περπατώ και οι επιλογές ύφανσής του μαρτυρούν την ποιότητα του εργαστηρίου
δεν καταπιάνομαι με τα συγκεκριμένα, μιας και αφήνεις χώρο για ταξίδεμα και σιωπηρές συγκατανεύσεις και αν κάτι ήθελα να πώ είναι οτι τούτο δεν είναι σχόλιο, αλλά φόρος τιμής, το νιωσα και ήθελα να στο πω
τωρα τι να σας πω... με τιματε...
ΑπάντησηΔιαγραφήμακαρι να ειχα εφεση να γραφω περιτεχνα και στα κομεντς, αλλα η γραφη μου ειναι αυτοματη τις περισσοτερες φορες και δεν θελω να κρυφτω πισω απο φτηνα κολπα για να σας απαντησω, γιατι το σχολιο σας με τιμα.
αν οντως σας συνεβη με κατι που εγραψα αυτη η "συγκατανευση σε κατι οικειο" που λετε, αυτη ειναι η μεγαλυτερη ανταμοιβη μου.
σας ευχαριστω.
τόσο οικείο και προσφιλές, γνωστό και γνώριμο από κάπου, που θαρρώ πως κάπου μέσα μου το χα δεί σε κάποια γωνιά μπερδεμένο σαν εξομολόγηση εφήβου ερωτευμένου και στα χέρια σου τούτα βρέθηκαν τακτοποιημένα μέσα σε λέξεις
ΑπάντησηΔιαγραφήστα κείμενα και τα σχόλια, στην κόκκινη ή την μαύρη εκδοχή σου, βρίσκεται θαρρώ ο ίδιος άνθρωπος, με άλλες διαθέσεις, αλλά κατα βάθος, γι αυτό λέμε βάθος σαν βαραθρος, σαν ήχος, ο ίδιος
συγνώμη για το στρίμωγμα στη γωνία, με στολή ζαχαροπλάστη, ειλικρινά δεν είναι αυτή η προθεσή μου,
παίρνω ανάσα, βουτώ και τα λέμε στην επόμενη στεριά σου